Koşulsuz

Willing to experience aloneness,
I discover connection everywhere;

Turning to face my fear,
I meet the warrior who lives within;

Opening to my loss,
I gain the embrace of the universe;

Surrendering into emptiness,
I find fullness without end.

Each condition I flee from pursues me,
Each condition I welcome transforms me.

And becomes itself transformed⠀
Into its radiant jewel-like essence.

I bow to the one who has made it so,
Who has crafted this Master Game;

To play it is purest delight;
To honor its form – true devotion.

Yalnızlığımla buluşmaya gönüllü olduğumda, ⠀
Her yerde bağlantıyı keşfediyorum.

Yüzümü korkularıma çevirdiğimde,
İçimdeki savaşçıyla buluşuyorum.

Kayıplarıma açıldığımda,
Evrenin kucaklamasını kazanıyorum.

Boşluğa teslim olduğumda,
Sonu olmayan doyumu buluyorum.

Kaçtığım her durum beni kovalıyor,
Buyur ettiğim her durum beni dönüştürüyor.

Ve durumun kendisi de,
Işıltılı mücevher gibi özüne dönüşüyor.

Şiir, Jennifer Welwood’a ait, ismi Unconditional (Koşulsuz). Bilmediğimiz şeyler değil, ama ilk satırlardan beni yakaladı.

Zaten bilmediğimiz ne kaldı ki? Bir grup insan, o an bize ne değiyorsa onu içimizden geldikçe paylaşır olduk, böyle hissediyorum. Suya bir taş atar gibi. ⠀

Çok derin bir deneyim yaşıyorum bu hafta. Eğitimin içeriğinden ziyade içinde bulunduğum grupla olan ilişkime, hep de çok pembe olmayabilen hallerime bakmam bu derinliğin sebebi.

“Tamam, bu da eyvallah.” diyerek seyrediyorum mevcut olduğum kadarını. Kendimi “oldum” sanmayışıma, aşmadığımı idrak edişime gülümsüyorum her eleştirdiğimde, beğenmediğimde, kıyasladığımda.

Son iki parçayı çevirme işini gönüllü birine bırakıyorum. Bence çok güzel, hakkını şu an veremeyeceğimi hissedip orada durdum. Eğiliyorum.

Tanıdığım en asil his, şefkatle. ⠀

⠀