Bana göre kendi içinde hiç yoktan nazik ve sevecen bir ses geliştirmek bu hayattaki en yaratıcı eylemdir.
Peki işe nerden başlamak lazım?
Kendimize gösterdiğimiz şefkatin üç ana tutumu var.
İlk tutum: Farkındalık. Şaşırdık mı, hayır:) Bu, duygularla ve hallerle fazla özdeşleşiyorsak (normal ve sıradan bir insansak yola böyle başlamasak garip olurdu) önce bunu fark ederek çıkacağımız bir yolculuk. An be an, o an ne hissettiğimin farkında mıyım? Duygularımı rahatlıkla isimlendirebiliyor muyum? Mindfulness başlığı bir paragrafa sığmaz, ancak özetle: Farkındalık şefkatin temelidir.
Peki farkındayım bitti mi, burada bitmiyor.
Şimdi bunlar bir benim başıma mı geliyor, yoksa insanlık olarak sadece var olduğumuz için hayatın bu acı taraflarına hep beraber mecbur muyuz? Herkesin canı benim gibi bazen yanıyor mu?
Normal bir insansanız, hayat size bazen zor gelecektir. Olgunlaşan biriyseniz, bunun herkes için ortak olduğunu anlamaya başladınız demektir. Bunu hissetmeden kendinize zor zamanlarda iyi bir dost olmak pek de mümkün görünmüyor. Çünkü bu ortak insanlık hissiyatının özünde, acıya dair bilgece bir razı oluş var.
Bunun antitezi izolasyon. “Bir benim başıma geliyor, bir ben böyleyim.” sanmak, “Geri kalan herkes pek mutlu.” sanmak kişiyi izole hissettiriyor. Acı ve zorluklarımız bizi birleştirebilecekken, kimimiz için bu daha çok ayrılık yaratıyor.
Son olarak kendime karşı tavrım sahiden nasıl? Kendime karşı nazik olmam benim için ne demek? Bir başkasının değil kendi nazik sesimi bulabilir miyim?
Biliyorsunuz bize bakım vermiş önemli kişilerin seslerini içimizde bir ömür taşıyoruz, banttan yayın yapıyorlar kafamızda. Daha doğrusu ömür boyu taşıyoruz “sanıyorduk”. Nörobilimdeki yeni gelişmeler bu devreleri re-wire edebileceğimizi yani yeni nöral bağlantılar oluşturup eski-işlevsizleri zayıflatabileceğimizi söylüyor.
Yani evet, kendime karşı çok yargılayıcı isem, gün gelip de kendime karşı daha nezaket sahibi biri olmam mümkün. Bunu aldığım eğitimden/ bir kitaptan değil, bir insan bedeninde kendi deneyimimden söylemenin iç huzurunu taşıyorum.
Yazılar 