Şefkatle Tanışmak Acıyla Tanışmaktır

Şefkatle tanışmak, acıyla tanışmaktır. ⠀

Şefkati anlatmaya acıdan başlıyoruz. ⠀

Aksi mümkün değil ki zaten: ⠀

Acı yoksa şefkat yok. ⠀

Acı varsa -bir ihtimal- şefkat var. ⠀

O kadar net ve sade. ⠀

Buda’ya göre birinci asil gerçek: Hayat ızdıraptır. Dukkha. Nokta.

Bugün derste fark ettim ki Dukkha’yı anlatmak için daha az çaba sarf ediyorum, acı o kadar havada ki, herkes için, daha az kelime yetiyor.

Bu durumlar yokken de acı, ölüm, geçicilik konuşuyorduk. Üzerinde yürüdüğüm yol, çalıştığım alan sebebiyle hayat o anlamda benim için değişmedi. Şerdeki hayır tünelin ucundan görünmez öyle erkenden, vakti gelince anlayacağız elbet ama pek çoğumuz için arkamızı döndüğümüz acılarımızla temas etmek için bir fırsat olacaktır bu bol krizli gündem. Aslolanın ne olduğunu hatırlamak ihtimali doğdu.

Hiç de polyannacı olmayan bir yerden bize verilen bir şans var. Bir olduğumuzu, birbirine bağlı canlar olduğumuzu daha somut bir yerden anlama şansı. Yolunda gitmeyen şeylere yolunda muamelesi yapmayı bırakma şansı. Kendini kandırmayı, inkârı terk etme şansı. Yürüdüğümüz zeminin tüm kontrol çabalarımıza, üstün performanslarımıza rağmen muğlaklığı ve kayganlığıyla mecburen yüzleşip yolda yürürkenki tavrımıza bakma şansı.

No mud no lotus. Evet çamur istemiyoruz, ama nilüferler çamurda açıyor, açacak. Hep böyleydi, hep böyle olmaya devam edecek.

Belki corona tahayyülümüzden daha hafif geçecek, belki daha ağır. Ama geçecek. Geçmek zorunda. Zamanı gelince. Biz de geçiciyiz, aynı onun gibi, biz de geçeceğiz. Hep “Yarın ölecek olsanız şu anda bugünkü hayatınızı nasıl yaşardınız?” diye sorulur tefekkür için. Tefekküre hiç çabalama tatlım, al ben önüne koydum soruyu diyor bazen hayat.

Hepimizde tetiklenen ölüm korkusu ne kadar az yaşadığımızla doğru orantılı. İnsan yaşamının hakkını ne kadar veriyorsa, ertelemeleri, kendine acıması ne kadar azsa ölümden o kadar az korkuyor. Hep ölüme hazırlanmak derken, bunun yaşamı hakkıyla yaşamak olduğunu anlatmaya çalışıyorum diyorum, yine diyorum.

Şimdi tam uyanıklık çalışma zamanı. ⠀

Mevcut olmayı, var olmayı, gerçekten yaşamayı öğrenme zamanı. ⠀

Şefkat çalışma zamanı.

Acı tenimizden içeri sızıyor. ⠀

Şimdi değilse ne zaman?