Evet, Harvard’lı Chris Germer ve Kristin Neff. Evet bilimsel çalışmalarla desteklenmek. Evet, yapılandırılmış ve dünyanın her yerinde aynı. Evet temeli binlerce yıllık uygulamalara dayanmak. Evet grup terapisi değil ama terapötik. Evet eski yaralara odaklanmak değil kaynak geliştirmek.
Ama bu kez eğitim duyurusunu kurumsal dili bırakıp kendimden yapmak istiyorum. İçimdeki şefkatli sesi sıfırdan yaratmış gibiyim. Yarattım bitti mi? I-ıh. Bunun dünyanın en zor, en asil ve en yaratıcı işlerinden biri olduğunu sanıyorum.
Mucizevi çözümlere, hap diye sunulan çalışmalara yakın hissetmiyorum. Bu insanın en ufacık bir hareketini dönüştürebilmesinin ne kadar emek, çaba ve bırakma içerdiğinin farkındayım. Ne kadar canımızın acısıyla öğrenmeye mecbur kaldığımızı biliyorum.
Ve burada vaat edilen şey, iç sesimizde bir yeniden yapılanma. Tamam nöroplastisite var, tamam o, bu, şu, hepimiz biliyoruz. Yine de zor iş. İnsanın kendine iyi bir dost olması, kendine iyi annelik edebilmesi…Şefkatli bir iç ses bulması, onun sesini günden güne, an be an, her bir keyif ve her bir acıda hatırlayarak biraz daha açması…
İki ileri bir geri gitmek. Bu yolları sahiden arşınlamamış olana, teorik bilgiler baldan tatlı gelebilir. Gerçek şu ki, acıyla kalma kapasitesi acı çekmeden olacak iş değildir. Ama acı çekmenin de bir adabı var😊 İkincil okları kalbe saplamamayı beraber pratik etmekten daha destekleyici ne olabilir?
Bu aralar eğitime katılacak kişilerle ön görüşmeleri yapıyorum. Herkes bir okyanus. Bir damla. Ne hikayeler. Biliyorum ki o salonda buluştuğumuzda, daha o ilk andan, hiçbirimiz düzeltilecek kişiler değiliz. Birer ağaç gibi canlanıyoruz gözümde. Kimimiz daha heybetli, kimimiz daha narin, birimizin o dalı uzun, ötekinin kökü derin, berikinin yaprakları parlar. Böyle bir “olmakta olan, devam etmekte olan” bir yolculuğa, herkesin kendi elleriyle yaptığı bir araçla devam etmesi gibi bir temsil var içimde.
Yoksa sizi bir uçağa davet etmiyorum. Hepimiz aynı yerden başlamayacağız, varış noktamız da aynı olmayacak. Yine de bambaşka yolculuklarda ve manzaralarda kesiştiğimiz ve birbirimizi desteklediğimiz, grup olarak birlikte öğrendiğimiz bir süreç olacak.
Yazılar 