Buzdolabı İyi Midir Kötü Müdür?

Buzdolabı iyi midir kötü müdür?

Yale Üniversitesi’nden araştırmacılar 2008’de bu soruyu sordular. İşkence aletleri, kutsal görülen nesneler tamamdı da, buzdolabı gibi nötr görülebilecek bir şeye atfedilen iyilik/kötülük dereceleri ne alemdeydi?

Sonuç: Tabi ki buzdolabını bile nötr algılamıyorduk. Şaşırdık mı? İnşallah şaşırmadık. ⠀

Zihnimiz böyle çalışıyor. Bunu sabaha kadar yargılasak, buna dirensek de bir şey değişmiyor.

Zihnimizin çalışma prensiplerini bilerek sıkı ve gerçek bir zihin çalışması yaparsak, uzun vadede buzdolabına bile bir şey atfeden zihnimizden, şeyleri olduğu gibi görebilmenin mümkün olduğu sonsuz olasılıklar memleketine yolculuk ediliyor. Zenden anladığım, manastırda gördüğüm bu. Adı önemli değil; ister mindful de, ister arif olma…

Bu zihin çalışması her şeyi bilmeyi getirmiyor. Tam aksi, ne çok şeyi bilmediğimizle bakışıyoruz. Dahası deneyimlemediğimize inanmıyoruz. Ama net ve duru görülen şeyler de oluyor. Koşullar, sebepler ve sonuçlar gibi.

Şimdi, bu yaşadıklarımız iyi mi kötü mü? Bilmiyorum. Bilmiyoruz. Buzdolabı ne kadar kötüyse o kadar kötü muhtemelen. İyi mi? Yine buzdolabı ne kadar iyiyse o kadar.

Şerdeki hayır öyle hemen görünmüyor. Şimdiye kadar görebildiğimiz bazı sebeplerin görebildiğimiz bazı sonuçları oluyor dünyada, bunu biliyoruz. Sonrasını yine bilmiyoruz.

Yaşadıklarımıza iyi-kötü polaritesinden değil de ”Burada olan nedir?” perspektifinden bakmak ve bu olan bitenden canı yanan bene, bize şefkat sunmak mümkün.

Bu bir iyi hissetme çalışması değil. Başka bir çalışma bu: Gerçeğe bakma çalışması. Irvin Yalom “Ölüme bakmak güneşe bakmak gibidir.” der. Uzun süre bakamazsınız, ama yaşarken yüzünüzü çevireceğiniz başka bir yer de yok.

İnsan olmak bence de zor. Hem çok muhtacız hem çok kırılganız. Ölüme güneşe bakar gibi bakmak, neden-sonuç ilişkilerini görmek zorundayız. ⠀

“Hayatım çok yolundaydı birden başıma bu musibet geldi.” kafasında mıyız?

Hayatımız çok yolunda değildi. Şu anda da değil. Ve aslında her şey yolunda. Acı çekmemizde yanlış bir şey yok, aksini söz veren oldu mu? Ama biz buzdolabını iyi/kötü sandığımız gibi bize verilen böyle bir söz vardı sanıyoruz, bazen. Anladığım kadarıyla.