Kimse övmedi beni 7 gün.
Kimse yermedi. ⠀
Mevcudiyet varsa, övgü de yergi de sözler de fazlalık oluyor. Mevcudiyetle kapsanmış, kuşanmış halde isen kendini görmemene imkân kalmıyor.
Bu kadar erişilebilir ve mümkün olandan bu kadar uzak yaşamamız daha da akıl dışı geliyor şimdi.
Öğrencimize, sevdiğimize, çocuğumuza, kendimize sunacak başka hiç ama hiçbir şeyimiz yok.
Şefkat falan değil, mevcudiyet çalışıyorum ölene dek. Varlık çalışıyorum. Olmayı çalışıyorum. Olmaya oturuyorum. Şefkat, (ben) mevcut olunca, bakışımda kendiliğinden beliren bir kucaklama.
Olanı kucaklamayı öğrenmeden, şefkat diye bir şey yok. Ne kendine ne bir başkasına ne de bu mavi gezegene.
Yazılar 